W świecie roślin dzieją się niezwykłe dla nas rzeczy, które odkrywamy z niedowierzaniem, robiąc bezustanne badania i próbując zrozumieć naturę.
Najnowsze badania naukowców dowiodły, że w soku z niektórych gatunków traw rosnących w bardzo wysokich górach występuje cząsteczka P4D1.
Co to jest za cząsteczka i dlaczego jest tak ważna dla organizmu?
Wraz z narastającym zanieczyszczeniem chemicznym środowiska życia ludzi i zwierząt, zaczynają rozwijać się choroby degeneracyjne.
Zmiany dotykają całego organizmu, wpływając szczególnie na budowę DNA.
Mutacje na tym poziomie powodują, że dzieciaki rodzą się coraz bardziej chore i osłabione.
Ludzie zatracają naturalne właściwości samouzdrawiania i są coraz bardziej zdani na chemiczne „lekarstwa” podawane przez lekarzy i firmy farmaceutyczne.
Ostatecznie prowadzi to bezpośrednio do kolejnych mutacji w obrębie komórkowym, a tym samym sekwencji DNA, powodując coraz to nowsze uszkodzenia. I błędne koło się zamyka.
Zbadano, że aktywna cząsteczka P4D1, który regeneruje i rekonstruuje nasze DNA na poziomie mikrocząsteczkowym oraz odbudowuje telomery jest w stanie pomóc nam w odzyskaniu zdrowia i prowadzić do samouzdrowienia.
Najnowsze doniesienia naukowe wykazują, że cząsteczka P4D1 znajduje się także w suszonym w bardzo niskich temperaturach soku ze specjalnej odmiany trawy jęczmiennej.
Dostęp do suszonego soku jest bardzo ograniczony, ze względu na jego unikatowość.
Wymaga też opieki osoby doskonale poruszającej się w tematyce soku z traw. Potrzebne jest indywidulane ustalenie stanu zdrowia, sposobu życia, chorób, aby ustalić ilość spożywania soku i ostatecznie monitorowanie wyników.
Suszony sok nie jest dostępny w ogólnej sprzedaży, ani w sklepach ze zdrową żywnością.
Zwracamy szczególną uwagę na podróbki, które mogą doprowadzić do chorób układu pokarmowego i poważnych komplikacji.
Badania:
Acar O., Turkan I., Ozdemir F. (2001): Superoxide dismutase and peroxidase activities in drought sensitive and resistant barley (Hordeum vulgare L.) varieties.
Acta Physiologiae Plantarum, 23: 351–356.
Aruoma O.I., Halliwell B. (1987): Superoxide dependent and ascorbate dependent formation of hydroxyl radical from hydrogen peroxide in the presence of iron. Are lactoferrin and transferrin promoters of hydroxyl-radical generation? Biochemical Journal, 241: 273–278.
Bamforth C.W. (1983): Superoxide dismutase in barley. Journal of Institute of Brewering, 89: 420–423. Belcrediová N., Ehrenbergerová J., Havlová P. (2006): Enzym superoxid dismutasa v zrnu ječmene a sladu. Acta Universitatis Agriculturae et Silviculturae Mendelianae Brunensis, LIV, No. 2: 7–14.
Bergmeyer H.V. (1970): Methoden der Enzymatischen Analyse. Verlag Chemie GmbH, Weinheim:
273–282. Davídek J., Janíček G., Pokorný J. (1981): Laboratorní příručka analýzy potravin. SNTL-ALFA, Praha: 117–185.
Droushiotis D. (1984): The effect of variety and harvesting stage on forage production of barley in low rainfall environments. Journal of Agricultural Science, 102: 287–289.
Durham J., Ogata J., Nakajima S., Hagiwara Y., Shibamoto T. (1999): Degradation of organophosporous pesticides in aqueous extracts of young green barley leaves (Hordeum vulgare L.). Journal of the Science of Food and Agriculture, 79: 1311–1314.
Holasova M., Fiedlerova V., Roubal P., Pechacova M. (2004): Biosynthesis of folates by lactic acid bacteria and propionibacteria in fermented milk. Czech Journal of Food Sciences, 22: 175–181.
Janda T., Szalai G., Rios-Gonzales K., Veisz O., Pldi E. (2003): Comparative study of frost tolerance and antioxidant activity in cereals. Plant Science, 164: 301–306.Kitta K., Hagiwara Y., Shibamoto T. (1992): Antioxidative activity of an isoflavonoid 2”-O-glycosylisovitexin isolated from barley leaves. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 40: 1843–1845.